Vliegen naar Jakarta was een ware beproeving voor zowel mij als Jasper. Door mijn ontstoken holtes heb ik enorme pijn geleden tijdens de drie uur durende vlucht van manado naar Jakarta. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet wist hoe ik het ging halen tot het einde. Maar dat is toch gelukt!  Ook Jasper werd niet vrolijk van deze vlucht. We vlogen door een aardige storm dus er was er veel turbulentie. Zoveel dat zelfs de stuardessen zichzelf in de riemen zetten. Wat we allebei erg verwonderde was het feit dat veel mensen gewoon bleven slapen terwijl we meters omhoog en naar beneden gingen. Gelukkig zijn we goed geland en aangekomen in Jakarta. Hier zouden we opgehaald worden door iemand van het hotel. Helaas was er niemand en na 15 min wachten hebben we besloten zelf maar een taxi te nemen.  Dat bleek ook nog een heel klein avontuurtje, want heg enige wat ik had was de naam van een hotel en de stad waar hij moest zijn. Dus nadat we met een veel te duren metertaxi naar bogor waren gereden wist zowel de taxi chauffeur als de mensen op straat niet waar ons hotel was.. Op naar het politiebureau om het daar te vragen. Die wisten het ook niet maar misschien wel en stuurde ons een richting op. Maar daar bleek niks alleen een ander politiebureau die ons weer de weg terug stuurde.???? uiteindelijk bij 3 bureaus geweest en twee motor agenten aangehouden. Die konde ons vertellen dat we verkeerd zaten en een paar dorpen terug moesten. Al die tijd konde we onze reisorganisatie niet te pakken krijgen dus bleven we maar rondjes rijden terwijl de meter liep. Na drie uur rijden (wat eigenlijk maar 60 minuten zouden zijn) vonden we hotel happy valley. We waren niet happy, maar werden het wel toen we zagen waar we zaten! Wat een plek zeg! Wel lux en alleen maar Nederlanders, maar fantastisch mooi en verzorgd. Zie de foto's maar!  De vraag was nu, wie betaald de taxi? Wij zouden opgehaald worden maar waren dat niet. Na veel uitzoeken en gepraat heeft het hotel de taxi betaald en kon de lieve man weer terug naar zijn normale leven zonder politie.  Het bleek dat er wel iemand was op het vliegveld, maar dat hij bij de verkeerde aankomsthal stond. Hij heeft daar tot 10 uur gewacht op ons. Maar toen waren wij al weg opzoek naaf het hotel. Al met al goed afgelopen.  Ik zeg veel in onze blog dat we zijn aangekomen in een paradijs. En misschien is dag ook wel zo. Ik geloof niet dat er een paradijs is in het leven hierna. We zijn op dit moment op het paradijs. En het paradijs heet aarde. Overal op aarde zijn stukjes paradijs te vinden. Of het nou in Nederland is of hier in het regenwoud. Het enige is dat de mens het niet meer ziet. Het paradijs dat zo mooi is moet zich buigen naar de wil van de mens, en inplaats van leven MET het paradijs leven we TEGEN het paradijs en verpesten we dat wat zo mooi is met ons plastic, afval, machines en vervuiling. Lieve mensen, de volgende keer dat jullie door de natuur lopen en je verwonderd over de enorme schoonheid, sta dan stil bij het feit dat je in het paradijs bent.