Eindelijk op naar kutai!
22 jul. 2012
🇮🇩
vanuit Indonesië
Eindelijk vertrekken
19 jul. 2012
🇳🇱
vanuit Nederland
The art of packing a backpack
12 jul. 2012
🇳🇱
vanuit Nederland
Zoals sommige van jullie weten ben ik niet de beste in het pakken van mijn tas.
Een duidelijk voorbeeld hiervan was toen we naar Tanzania reisde.We mochten 20kg aan hoofdbagage mee en 5kg handbagage.
Ik kreeg het toen toch voor elkaar om 24kg hoofdbagagete hebben terwijl we
maar 2 weken weg gingen. Bij het inchecken werd het duidelijk dat 24 kilo toch echt te veel van het goede was, en moest ik dus 4 kilo uit mijn tas kiezen en overdragen aan mijn ouders (die er
gelukkig nog waren).
Na veel nadenken had ik toen 12 van mijn 20 energiedrankjes op ge offert (iedereen heeft er wel baat bij gehad in Tanzania!)
Deze vakantie gaan we niet twee weken, maar 6 weken!!!
Dit word dus een groot probleem voor mij, en omdat ik er 6 weken mee moet lopen mocht het niet meer dan 10 kilo worden. Helaas is het iets mee geworden.... 15 kilo.
hieronder een korte beschrijven van de inhoud van mijn tas:
1 lange broek, 3 korte broeken, 3 hempjes, 2 t-shirts, 1 t-shirt met lange mouwen, 4 bikinitopjes, 4 onderbroeken, 1 zwembroek, 1 jurkje, 3 paar sokken.
nu zal je denken: 'hoe is dit 15 kilo?'
Nou er komt nog wat bij, namelijk:
trapcamera, 3 soorten baterijopladers, toiletspullen, handoeken, washandje, matje, en heelheel veel extra kleine dingetjes.
Ik hoop dat ik er nu echt niks meer af hoef te halen.......
Ik ben iniedergeval erg trots op mezelf dat ik 5 kg van mijn tas heb kunnen krijgen.
Jasper daar in tegen heeft maar een tas van 10kg (nu wil het geval wel dat tijdens reizen jasper er achter komt dat hij dingen mist, die hij dan weer van mij leent)
visa aanvragen
11 jul. 2012
🇳🇱
vanuit Nederland
Vandaag hebben (iets aan de laten kant) onze visa aangevraagd bij de ambassade.
We moesten naar Den Haag om daar bij de ambassade te vragen of we een visum mogen om het land binnen te komen.
De ambassade zit in een grote villa met een enorm hek er omheen.
Door een klein kastje naast het hek werd met een gebroken engels stem gevraagd wat we kwamen doen. Nadat we uitgelegd hadden dat we een afspraak hebben voor de aanvraag van een visum werd het hek
open gedaan.
Na 10 meter moesten we stoppen bij een klein huisje met 3 Indonesische mannen in pak erin.
Er werd ons met een paar korte engelse woorden duidelijk gemaakt dat we onze naam/adres in een boek moesten schrijven voor we verder mochten. Hierna moesten we door een beveiligingspoortje en
konden we in een klein bijgebouw naar binnen.
Binnen aangekomen was Nederland geheel verdwenen. Alles binnen deed denken aan Indonesie. Wit geplijsterde muren en plafon, een paar bloeiende orchideeen, twee schilderdijen van indonesische
vrouwen en 3 loketten waar niemand achter zat.
Na een beetje rond te hebben gekeken kwam er een vrouw achter één van de loketten en kon de aanvraag beginnen. De mevrouw sprak geen Nederlands en maar een klein beetje Engels.
Nadat we allemaal ons paspoort, een pasfoto en een kopie van onze retour ticket hadden ingeleverd (en natuurlijk betaald hadden) konde we weer gaan.
(Misschien een beetje blond maar) Ik dacht altijd dat een Ambassade een soort VVV-kantoor was voor een land in het buitenland. Hier kon je vragen stellen, visa regelen en informatie over het land
krijgen.Zins vanavond echter weet ik wel beter.
En kan ik eigenlijk zeggen dat we al op Indonesische grond zijn geweest vandaag!!!
Ik vraag me dan alleen wel af of de mensen die daar werken wel eens buiten dit gebouw komen. Ze kunnen allemaal geen Nederlands en maar een klein beetje Engels.....
Iniedergeval een goede en leuke eerste indruk met Indonesiers!!!!
Tot snel!